ปัญหาน้องหมาหวงเนื้อหวงตัว ไม่ไว้ใจเจ้าของ

แน็ต : สวัสดีค่ะ แน็ตจากเพจคนใจหมา วันนี้อยู่ช่วงคุยกับคนใจหมา เรามากับปัญหาน้องหมาไม่ยอมให้แตะตัว ใช่ไหม

พรพรรณ : ค่ะ เขาไม่ค่อยไว้ใจเจ้าของน่ะค่ะ

แน็ต : แน็ตเห็นในวิดีโอแล้วแหละ ดูเหมือนแบบ มันดูหวงเนื้อหวงตัวน่าดูเลยอ่ะ

พรพรรณ : ค่ะๆ แล้วก็จะเห่าตลอด เวลามีคนมาบ้านอย่างนี้ค่ะ เขาก็จะไม่หยุด เวลาเราคุยกับคนอื่นนี่แบบไม่รู้เรื่องเลยค่ะ จะเห่าทั้งวัน คือเขาจะเป็นหมาที่ไม่ใจเจ้าของนะคะ ขู่กัดตลอด เตือนอะไรก็ไม่เชื่อ แล้วก็เวลาเราจะจับตัว ลูบตัวเขา เอาเขาอาบน้ำอย่างนี้ค่ะ ก็คือจะอาบได้นะคะ แต่เขาก็จะขู่แห่ๆตลอด แต่เวลาเราพาเขาไปที่ร้านนะคะ ไปให้ช่างทำให้ เขาก็จะยอมค่ะ ยอมให้ช่างจับหน้าจับตาเขาไม่มีปัญหาเลยค่ะ แต่กับเราอย่างนี้ไม่ได้เลย กับเจ้าของกับคนในบ้านอย่างนี้ แล้วเวลาพาเขาเดินนะคะ คือเขาเห่ามาก ก็เลยใช้วิธีการพาเขาออกกำลังกาย ทีนี้เวลาเราพาเขาเดินเนี่ย เขาวิ่งเหยาะๆได้ สมมติว่าเราจะ speed น่ะค่ะ ให้เขาวิ่งตามเราอย่างนี้ เขาก็จะรั้งสายจูงทันทีเลยค่ะ ตอนนี้ก็เลยใช้ลู่วิ่งหมาค่ะ แต่ไม่มีมอร์เตอร์นะคะ ให้เขาขึ้นไปวิ่งเอง เพราะบางทีเราก็เหนื่อยไงคะ เดินไปกับเขาไม่ไหว ใช้เวลานานค่ะ

แน็ต : คือไอ้เรื่องเห่าคนแปลกหน้านี่มันก็ต้องไปแก้เรื่องเห่าเนาะ วันนี้ที่เราจะมาคุยคือเรื่องที่เขาไม่ให้เจ้าของแต่ตัวเนาะ อันนี้เคยลองแตะตัวหมานอกสถานที่ไหมคะ คือนอกบ้านแบบว่าเอาหมาไปร้านตัดขนหมา แทนที่จะให้ช่างตัดขนเป็นคนจับอ่ะ เราเป็นคนจับแทน เขาขู่ไหม

พรพรรณ : ไม่เคยเลยค่ะ เขาไม่ขู่ช่าง

แน็ต : ลองไปเช็คดูว่ายังไง เพราะว่าบางทีมันอาจจะเกี่ยวกับสถานที่ ถ้าออกไปปุ๊บเหมือนแบบอยู่ในบ้านมันคิดว่าตำแหน่งมันสูง เอาแต่ใจตัวเองละ พอออกไปนอกปุ๊บมันรู้แล้วไม่ใช่ที่ของมันบางทีเขาก็จะงี่เง่าน้อยลง แล้วลองดูซิว่าเราแตะได้ไหม ถ้าเราแตะได้แบบข้างนอก ก็แสดงว่า โอเค สถานที่มันก็มีส่วน อาจจะลองฝึกแตะหมานอกบ้านดูก่อนโดยที่แตะก็ไม่ใช่แบบว่า ไปขยี้ขยำมันอะไรอย่างนี้ ไม่ใช่นะ คือการแตะหมาแค่นี้เอง แตะแล้วก็ให้ขนม ให้อาหารน่ะค่ะ ทีนี้เนี่ยแน็ตเข้าใจว่าหมาตัวนี้เนี่ย คุณพรพรรณให้เขากินแบบว่าในชามใช่ไหม

พรพรรณ : ให้เขากินอาหารอย่างนี้หรอคะ

แน็ต : ใช่ๆ อันนี้คือเวลาให้เขากินข้าวก็คือวางชามแล้วให้เขากินใช่ไหม

พรพรรณ : ค่ะ คือเขาจะไม่หวงอาหาร

แน็ต : คือแน็ตอยากให้เปลี่ยนใหม่ละ จะไม่วางชามให้เขากินข้าว วิธีเดียวที่เขาจะกินข้าวได้คือ หนึ่งเขาต้องมาฝึกกับเรา เขาต้องมาหาเราเขา ต้องมาให้เราทำอะไรบางอย่างกับเขา เขาถึงจะได้กิน

พรพรรณ : อ๋อ เวลาให้อาหารนะคะ ที่บ้านนะคะ เลี้ยงหมา 6 ตัว ก็จะวาง 6 ชาม แล้วจะให้เขาคอยกันก่อนค่ะ พอเราให้กิน พอเราอนุญาตเขาถึงจะเดินเข้ามากินได้

แน็ต : ได้ อีก 5 ตัวจะฝึกแบบนั้นก็ได้ แต่ตัวนี้ตัวเดียวที่ขอว่าให้เปลี่ยนวิธีให้อาหารเขาใหม่นะ แยกฝึกเลยไม่ต้องให้พร้อมตัวอื่นก็ได้ เพราะว่าเดี๋ยวมันจะกลายเป็นว่า 5 ตัวกินแล้วเขาไม่ได้กินเดี๋ยวมันจะไปมีปัญหากัดกันต่อเรื่องอาหารเนาะ เพราะฉะนั้นถ้าให้ดีช่วงเวลาที่ให้ 5 ตัวที่เหลือกินเนี่ย คุณพรพรรณอาจจะเอาตัวนั้นแยกไปที่อื่นเลยก็ได้ ไม่ต้องเห็น แล้วเราก็ค่อยไปแยกฝึกเขาตัวเดียว ใส่สายจูงไว้เนาะ แล้วก็ลองดูแบบว่าถืออาหารอยู่ในมืออ่ะ แล้วก็วางไว้ที่พื้นนะ แล้วก็ไม่ต้องเรียกหมาไม่ต้องอะไรเลย คือถ้าน้องอยากกินน้องต้องเดินมาหามือเรา กินกับมือ เริ่มแบบนั้นก่อนให้หมาไว้ใจเราก่อนว่า เออ เฮ้ย ถ้าอยากจะได้ของกินเนี่ย คุณต้องเข้ามาหาเรานะ อย่างแรก อย่างที่สองคือเห็นไหมเข้ามาหาเราคุณก็ได้ของกิน เราก็ไม่ได้ทำอะไรคุณซะหน่อย เพราะบางทีมันเป็นไปได้ว่า คือหมาเขาค่อนข้างจะขี้กลัวอย่างนี้ การที่เจ้าของ คือเรารักหมาเราก็อยากแตะตัวหมาแต่ คือหมาถ้าเขาไม่พร้อมให้เราแตะแล้วเราไปฝืนบังคับจิตใจมัน มันเหมือนเราข่มขืนหมาเล็กๆอ่ะ ต่อให้เราดีขนาดไหนก็เถอะ เขามองไม่เห็นขุดนั้น เขาจะมองแต่ว่าทุกครั้งที่คุณเข้ามาใกล้ คุณจะข่มขืนเรา มันก็จะกลายเป็นความไม่ไว้เนื้อเชื่อใจ ไม่อะไร สุดท้ายกลายเป็นว่าแค่เดินเข้ามาใกล้อย่างเงี้ย หมาก็ตั้งการ์ดละ ตั้งท่าสู้แล้วว่า แกมาแน่นอนมัน แกต้องแตะตัวฉันแน่นอนเลย ไม่ชอบ อะไรประมาณนี้ ลองใช้วิธีนั้นดู คือถ้าเขาไม่มา ถ้าเขาไม่เข้ามากินกับมือนะ ก็ไม่ต้องให้กิน ต้องใจแข็งนะ ต้องใจแข็งมากเลย พอวางใส่มือปุ๊บ หมานั่งมอง แล้วหมาไม่เดินเข้ามา สำคัญว่าไม่ต้องเรียกเขา ไม่ต้องมองหน้าหมาด้วยเวลาวางก็วางไว้อย่างนี้ แล้วก็มองอย่างอื่นเรา ไม่กดดันหมา เพราะการที่เราไปมองหมาอย่างนี้มันคือการกดดัน แต่ถ้าเราวางไว้เฉยๆเรามองไปทางอื่นเลย ถ้าเขามากินเราก็ เก่งมาก แล้วเราก็หยิบเพิ่มวางใหม่ ลองทำแบบนี้สัก 2-3 วัน พอทำแบบนี้ถ้าหมาเริ่มแบบว่า พอวางมือปุ๊บหมาเดินมากินเลย แสดงว่าเขาเริ่มสบายใจจุดหนึ่งแล้ว เราค่อยหันหน้ามาหาหมา นั่งกับพื้นเนาะ อย่ายืนสูงกว่าหมา นั่งกับพื้น แล้วอย่างนี้พอหมาเห็นว่ามันมองหน้าเราแล้วเว้ย เขาก็จะแบบ จะเข้าดีไม่ดีวะ แต่ถ้าเขาข้ามมาถึงจุดที่ว่าวางมือปุ๊บ เรามองหน้า เขาก็ยังเข้ามากิน ค่อยพัฒนาไปอย่างอื่น

พรพรรณ : ค่ะๆ

แน็ต : แต่ทำใจว่า 2-3 วันแรกเขาจะไม่เข้ามากิน เพราะมันเป็นวิธีใหม่ วิธีที่แบบ เฮ้ย นี่มันอะไรเนี่ย ทำไมอยู่ดีๆ วันนี้ไม่กินในชามวะ ทำไมวันนี้ต้องเข้ามาใกล้อีเจ๊นี่วะถึงจะได้กิน พอวางมือปุ๊บ ไม่มองหน้า ตั้งนาฬิกาเลย ถ้า 2 นาทีไม่มีการเดินเข้ามากิน เก็บ เอาอาหารเก็บชามไม่ให้กินเลย ห้าม ขนมก็ไม่ได้ ไปแอบให้นอกรอบก็ไม่ได้ ห้ามเนาะ มื้อเย็นไม่ต้องให้นะคะ เริ่มใหม่อีกทีพรุ่งนี้เช้า ถ้าทุกทีให้หมากิน 2 มื้อ มื้อเช้ากับมื้อเย็น เราฝึกแบบนี้กับมื้อเช้า ถ้าเขาไม่กิน มื้อเย็นไม่ต้องให้

พรพรรณ : ค่ะ

แน็ต : ไม่ต้องฝึก ไม่ต้องอะไรเลย มื้อเย็นหยุดไปเลย แล้วพรุ่งนี้เช้าค่อยลองใหม่ บางทีหมามันหิว แต่เขาไม่คิดว่ามันจำเป็นที่จะต้องกินน่ะ นึกออกไหม

พรพรรณ : ค่ะ

แน็ต : เพราะถ้าหมาแค่มีความรู้สึกก็แค่อยากกิน มันจะไม่ใช่แรงจูงใจเพียงพอให้เขาข้ามผ่านความกลัว แต่ถ้าหมาถึงจุดที่ว่าต้องกินแล้ว หิวมาก มันจะเป็นตัวผลักดันให้เขาข้ามผ่านความกลัวของเขาเข้ามา ซึ่งไม่ต้องสงสารหมา เพราะว่าเชื่อแน็ตเถอะ มันไม่มีหมาตัวไหนยอมที่จะตายเพื่อที่จะไม่เข้ามา ใช้เวลามากน้อยขึ้นอยู่กับหมา ตราบใดที่เจ้าของต้องหนักแน่น ไม่แบบว่า หูย มันไม่กินเลยอ่ะ เอางี้ละกัน แอบให้นิดนึง วางชามไว้ให้มัน เพราะถ้าทำแบบนั้นปุ๊บนะ มันจะไม่เข้ามาอีกเลย เพราะเขารู้ว่าก็ไม่เห็นต้องเข้ามานี่หว่า เดี๋ยวรอนานอีกนิดนึงเดี๋ยวเจ๊ก็วางมาแล้ว เพราะฉะนั้นจำไว้ว่าถ้าวาง ไม่กิน เก็บ พรุ่งนี้เช้าเอาใหม่ วางใส่ในมือ สองนาที ไม่กินอีก เก็บ พรุ่งนี้เช้าเอาใหม่ วาง 2 นาที แน็ตเชื่อว่าวันที่ 3 ถึงวันที่ 4 มันต้องเข้ามา เขากินเล็กๆน้อยๆไม่เป็นไร แต่อย่าไปแตะตัวเขาเท่านั้นเอง แล้วก็ขึ้นอยู่กับว่าคุณพรพรรณต้องดูหมาตัวเองละ ถ้าสมมติว่าเขาเข้ามาหาเราโดยที่ไม่มองหน้าได้แบบไม่มีปัญหาละ คือเข้ามาง่ายขึ้นแบบเข้ามากินเลยแล้วก็ออกมา เข้ามากินเลยแล้วก็นั่งมอง อะไรอย่างนี้ เราค่อยหันมาหาหมา พอหาหมาเสร็จ โอเคไม่มีปัญหา เสร็จแล้วเราก็ค่อยแบบว่า เรียกให้มาหา พอมาหาเราปุ๊บ เราถึงจะให้คุณกิน พอเขามาหาเราให้กินเสร็จแล้วเราไม่มีปัญหาอะไร เรียกมาหา มาหาปุ๊บ แตะข้างๆไม่แตะข้างหน้านะ แตะข้างๆ แล้วไม่ต้องเกาด้วย แค่แตะ เก่งมาก แตะ เก่งมาก แตะ แค่นี้เอง ทีละนิดทีละหน่อย เป็นขั้นตอนที่แบบ ทีละ 0.5 ซม. เข้าไปน่ะ

พรพรรณ : ค่ะๆ

แน็ต : ทีนี้เนี่ยถ้าสมมติแบบว่า เราแตะปุ๊บแล้วหมาช็อค หมาตกใจ โอ๊ะ แกแตะฉัน กลัว กลัวจังเลย หนีออกไปอีก แสดงว่าเรารู้แล้วว่าเราข้ามขั้นเร็วเกินไป ไม่เป็นไรไม่ต้องคิดมาก เราถอยกลับมา 1 step ไม่ว่า step นั้นมันคืออะไร สมมติถ้าแบบว่าแตะตัวหมาแล้วหมาไม่เข้ามา หมากลัว พอแตะแล้วหมาช็อค หมาวิ่งหนีไปอีก ย้อนกลับไป 2 step ไม่ใช่ 1 step 2 step คืออะไร แค่วางมือไว้เฉยๆแล้วก็มองแล้วให้เขาเข้ามา มันเป็นการบิ๊วด์ไปเรื่อยๆ แล้วอย่างนี้เดี๋ยวต่อไปในอนาคตเขาก็จะเห็นเราแล้วว่า อ๋อ คนนี้นะ ต้องมาหาคนนี้เราถึงจะได้กิน ทีนี้เนี่ยไม่ใช่เข้ามาธรรมดานะ เราต้องทำอะไรบางอย่างให้เขา เพื่อที่เราจะได้กิน หมาก็เริ่มจะเริ่มผูกพันกับเรามากขึ้นละ เพราะเขาเห็นเราเป็นพระเจ้าแล้ว นึกออกไหม

พรพรรณ : ค่ะๆ

แน็ต : ก็ถ้าไม่ทำมันไม่ได้กินน่ะ แล้วถ้าให้ดีลองปรับเปลี่ยนใช้กับหมาอีก 5 ตัวก็ได้ เราจะเห็นความสัมพันธ์ระหว่างเรากับหมาที่เปลี่ยนไป แต่ถ้าตอนนี้มันยากก็อย่าเพิ่ง เอาไอ้ตัวปัญหาตัวเดียวก่อนนะ ถ้าทำถูกต้องไม่มีปัญหาอะไร แน็ตมองว่า 2-3 อาทิตย์อย่างมากก็น่าจะเดือนนึงอ่ะ เขาน่าจะดีขึ้น คืออะไร สามารถมานั่งอิงเราได้ สามารถมาแตะได้ โดยที่ไม่ขู่ แต่จำไว้ตลอด 1 เดือนเนี่ยไม่มีการจับอาบน้ำนะ ไม่มีการจับมาลูบขน ไม่มีการจับอะไรมาทำอะไรเลยนะ เป็นแค่การแตะสัมผัสเล็กๆน้อยๆอย่างมากก็เกาๆนิดนึง ไม่ใช่ขยำขยี้ สางขน อาบน้ำ ไม่ใช่ พวกนั้นมันเป็นสิ่งที่รุนแรงเกินไปสำหรับเขา ณ เวลานี้ อาจจะต้องใช้เวลานานกว่านั้น ไปลองดู

พรพรรณ : ค่ะๆ จะลองดูค่ะ แล้วปัญหาการเห่าของเขาล่ะคะ

แน็ต : ไอ้เห่าเนี่ย มันเป็นไปได้ว่าเขากลัว เขาก็เลยเห่าดะไปทั่ว คือการที่หมาเห่ามันเรื่องปกติ เขามีหน้าที่ต้องเตือนเรา เขามีหน้าที่ต้องเตือนทุกอย่าง คนในฝูงหมาตัวอื่นหรือใครไม่รู้แหละ เขาต้องมีหน้าที่เตือนว่า เฮ้ย มีคนแปลกหน้าเข้ามานะเว้ย มันคือธรรมชาติของสัตว์ แต่ทีนี้เนี่ย เห่าได้เราไม่ว่า แต่ถ้าเราบอกให้คุณหยุดคุณต้องหยุด แต่ ณ ปัจจุบันตอนนี้ความสัมพันธ์ของคุณพรพรรณกับหมามันยังไม่ถึงขั้นนั้น ถ้าเกิดคุณพรพรรณเดินเข้าไปบอกหยุด หมามันพุ่งทันทีเลย เพราะคืออะไร เขาไม่ไว้ใจคุณละหนึ่ง อยู่ดีๆเดินเข้าไปหาเขาตอนที่มันกำลังขึ้นอย่างเงี้ย เปอร์เซ็นต์ที่มันจะเลวร้ายลงมี ถ้าจะลองใส่สายจูงไว้ก็ได้ ใส่สายจูงยาวน่ะ

พรพรรณ : ค่ะๆ

แน็ต : พอเขาวิ่งไปเห่าเสร็จ จับสายจูง ปลายอีกด้านหนึ่งน่ะ ที่อยู่ตรงข้ามหมา ไม่ใกล้หมานะ เสร็จแล้วกระตุกมา ปึีบ! หรือไม่ก็เรียกมา หมาชื่ออะไรนะคะ

พรพรรณ : อ้วนค่ะ

แน็ต : อ้วน มา กระตุกหนึ่งที ถ้าแบบไม่สนใจอีก เอาใหม่ อ้วน มา กระตุกหนักขึ้น เพราะเราต้องการดึงสติเขา พอเราดึงสติเขาได้ เขาหันมา เฮ้ย อะไรวะ พอเขาหันมาเราก็ชมเขา เก่งมาก แล้วถ้าเราฝึกจากที่ให้อาหาร แตะ ให้อาหาร แตะ พอเขาเห็นเราเขาก็จำได้ว่า อ๋อ อีเจ๊นี่อยู่นี่นี่หว่า วิ่งมาหาเจ๊ดีกว่า จะได้กินข้าว นึกออกไหม แต่ถ้าเขาไม่มาไม่เป็นไร อย่างน้อยถ้าเรากระตุกปึ๊บ เขาหยุด ให้ชมเขา เก่งมาก เก่งมากเลย ให้เขารู้ว่านี่แหละคือสิ่งที่เราต้องการคือให้คุณเงียบ

พรพรรณ : ค่ะ พอเข้าใจแล้วค่ะ เดี๋ยวจะลองฝึกดู

แน็ต : แต่สิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่ทำได้แต่อย่าทำนะ คือใส่สายจูงใช่ไหม แล้วก็ลากมันออกไป เอาไปขังกรงหรือเอาไปไว้อยู่ห้องอื่น อันนั้นคือสิ่งที่ไม่ควรทำ เพราะหมาได้ในสิ่งที่เขาต้องการ เขาเห่า เขาต้องการให้รู้ว่าเนี่ยเขาไม่โอเคเว้ย ฉันไม่โอเคกับคนนี้เลย พอไม่โอเคปุ๊บก็ยิ่งเห่าแรงขึ้นๆ เจ้าของก็จับอุ้มไปอีกห้องนึง หมาก็ได้ระยะห่าง ก็เกิดการเรียนรู้ว่า รอบหน้าถ้าเจอสิ่งที่เขาไม่ต้องการ สิ่งที่เขาไม่ชอบเ ขาต้องเห่า แล้วเขาต้องเห่าให้หนักยิ่งเห่าหนักเท่าไรยิ่งไปไวเท่านั้น ซึ่งเราจะสอนเขาว่าไม่ ต่อให้มีสิ่งเร้าหรืออะไรมา หน้าที่คุณคือเงียบ คุณต้องหยุด พอเราบอกให้คุณหยุดคุณต้องหยุด พอเราบอกให้คุณเห่าคุณค่อยเห่า ประมาณนั้น

พรพรรณ : ค่ะ เข้าใจค่ะ เดี๋ยวจะลองฝึกดู

แน็ต : ไอ้เรื่องที่ว่าแตะหมา ตั้งกล้องถ่ายไว้หน่อยให้แน็ตดูก็ดีเหมือนกัน เพราะว่ามันไม่ต้องขยับอะไรมาก จะได้ช่วยดูให้ว่าแบบนี้มันโอเคแล้ว หรือว่าอย่าเพิ่งอย่าเพิ่งยื่นมือไป เพราะบางทีคุณพรพรรณย้อนกลับไปดูเองได้นะ เพราะว่าเราอาจจะมองว่าเราไม่ได้จะแตะตัวหมาเลยนะ แต่ในวีดีโอจะเห็นเลยว่ามือจะยื่นไปอย่างนี้ พอหมาเดินเข้ามาใกล้มือเราก็จะยื่นไปหามัน มันจะกลายเป็นว่าหมาไม่ได้มาหาเราแล้ว อะไรประมาณนั้น ของพวกนี้มันจะทำให้เราเห็นตัวเราเองมากขึ้น

พรพรรณ : ค่ะๆ เดี๋ยวจะลองดู ถ้าได้ผลอย่างไรจะถ่ายคลิปไปให้ดูนะคะ

แน็ต : ได้เลย ขอบคุณมากนะคะ

พรพรรณ : ส่วนอันอันน่ะค่ะ เมื่อครั้งที่แล้วที่เคยปรึกษาน่ะค่ะ ตอนนี้เขาหายแล้วนะคะ

แน็ต : หรอ

พรพรรณ : แบบเวลาที่มีรถมาที่บ้าน เวลามีคนมาแล้วที่เขากัดกันน่ะค่ะ เคสของอันอันน่ะค่ะ ที่เคยมาปรึกษาคุณแน็ตครั้งหนึ่ง เขาหายแล้วนะคะ เวลาคนมาบ้านเขาไม่กัดกันแล้ว

แน็ต : ดีจัง

พรพรรณ : ก็ทำตามที่คุณแน็ตบอก ดึงความสนใจเขาให้อยู่กับเราน่ะค่ะ แล้วเขาก็ไม่กัดกันอีกเลยค่ะ

แน็ต : ดีมากๆเลย ขอบคุณมากเลยที่มาอัพเดตนะ

พรพรรณ : ค่ะ ขอบคุณมากเลยค่ะ

แน็ต : ได้เลย หวังว่าจะประสบความสำเร็จกับอ้วนเหมือนกันนะคะ

พรพรรณ : เหลือตัวนี้แหละค่ะที่แบบว่าสุดๆเลยค่ะ แบบว่ามันกัดเราด้วย ก็เลยรู้สึกเครียด แล้วก็ทำอะไรกับมันไม่ได้

แน็ต : เพราะฉะนั้นต้องใช้ในทางกลับกันแล้ว เราไม่ไปหาเขา แต่เขาต้องมาหาเรา ซึ่งเราก็ต้องใช้อาหารเป็นตัวล่อแล้ว

พรพรรณ : ค่ะๆ เดี๋ยวจะลองดู

แน็ต : ค่ะ เอาใจช่วยนะคะ

พรพรรณ : ค่ะ ขอบคุณนะคะ ได้ผลอย่างไรจะส่งคลิปไปให้ดูนะคะ

แน็ต : ได้เลย ขอบคุณมากค่ะ สวัสดีค่ะ