ปัญหาน้องหมาไม่ชอบให้แตะตัว

แน็ต : สวัสดีค่ะ แน็ตจากเพจคนใจหมา วันนี้อยู่ช่วงคุยกับคนใจหมา เรามากับปัญหาน้องหมาขี้ระแวง ระแวงอีกแล้ว คือไม่ให้เจ้าของแตะเลยใช่ไหม

โจ : ใช่ครับ พอดีเป็นหมาที่ผมไม่ได้เลี้ยงมาแต่แรกนะครับ

แน็ต : อาฮะ หมาคนอื่น

โจ : เป็นที่บ้านของป้า แล้วผมย้ายมาอยู่กับป้าทีหลัง

แน็ต : อ๋อ โอเค แล้วเขาไม่ให้เราแตะ แต่เขาให้ป้าแตะไหม

โจ : ไม่ครับ คือที่ป้าเล่าให้ฟังคือ เขาไปเก็บมาเลี้ยงตอนเล็กๆ มันเป็นหมาจรจัด เหมือนโดนกัดหรือโดนทำร้ายมาครับ แล้วเป็นแผลเยอะ แผลเหวอะหวะ ก็ต้องไปรักษา ทีนี้หลังจากนั้นก็เป็นอย่างนี้มาตลอด คือป้าเขาจะไม่ค่อยได้โดนตัว พฤติกรรมเท่าที่ผมสังเกตคือ เวลาเดินใกล้หรือมีเสียงดังก็จะตื่นตัวตลอดเวลา

แน็ต : อืม สงสารมัน มันดูเป็นหมาที่ใช้ชีวิตเครียดทั้งวัน

โจ : ใช่ๆ

แน็ต : อันนี้อายุเท่าไรแล้วคะ

โจ : อายุประมาณ 10 ปีแล้วครับไม่แน่ใจ ที่ถามป้ามาก็น่าจะประมาณนี้

แน็ต : เป็นแบบนี้มานานแค่ไหนแล้วที่อยู๋กับป้ามา

โจ : ก็ตั้งแต่มาเลยอ่ะ ที่ผมมาอยู่นี่ประมาณ 3 ปีแล้ว 3 ปีกว่า

แน็ต : โห เป็นมานานแล้วนะเนี่ย

โจ : ใช่ครับ

แน็ต : โอเค แก้ได้ไหม แก้ได้นะคะ แต่ใช้เวลา ใช้เวลามากเลยแหละ 10 ปี อันนี้เนี่ยอย่างแรกเลยที่เราต้องสอนให้หมาเข้าใจก่อนคือ การที่คนเดินมาใกล้เราไม่ได้จะมาทำร้ายเขา อย่างที่หนึ่งเนาะ อย่างที่สองคือการที่คนจะแตะตัว ไม่ได้หมายความว่าเราจะมาทำร้ายเขาเช่นกัน ตอนนี้หมาที่ขี้ระแวงเนี่ย เขาจะไม่ไว้ใจที่จะมีสิ่งที่เขาไม่ชอบอยู่ใกล้ อันนี้เขาเคยกัดหรือยังคะ

โจ : ยังครับ ไม่กัดครับ ไม่ก้าวร้าว

แน็ต : อ๋อ แค่กลัวแล้วก็แบบตัวสั่นๆใช่ไหม

โจ : เขามีเวลาให้อะไรกินขอจับมือบ้าง แต่จะกลัวๆครับ

แน็ต : โอเค ถ้าเป็นแบบนี้นะ แนะนำนะว่า ให้ต่อไปนี้เวลาให้อาหารหมาค่ะ พยายามให้จากมือ อย่าใส่ในชามให้เขา หมาจะต้องเรียนรู้แล้วว่าเขาต้องเข้ามาใกล้คนเขาถึงจะได้กินนะคะ เพราะฉะนั้นเนี่ย อาหารที่ให้เนี่ยแนะนำว่าช่วงแรกอาจจะต้องเป็นเนื้อไก่ เนื้อไก่ต้มหรือว่าตับหรืออะไรที่มันกลิ่นแรงๆ อะไรก็ได้ที่มันไม่ใช่แค่อาหารเม็ดอ่ะ เพราะว่าเราต้องการให้หมาเนี่ยเลือกที่จะเข้ามาหาเราเพราะกลิ่นอาหารที่มันช่างเย้ายวนใจ

โจ : ครับ คือเคยซื้อเป็นของเล่นครับ เป็นของกินเล่นที่เป็นอาหารแท่งครับ

แน็ต : ได้ แต่ไอ้พวกนั้นน้ำตาลมันเยอะ ถ้าแบบว่าไปซื้อไก่สับมาหรืออะไรแบบนี้ หรือเป็นไก่ชิ้นหรือหมูอะไรก็ได้ แล้วต้มให้เขา มันจะดีต่อสุขภาพหมาดีกว่า

โจ : ไก่มันจะเบื่อ มันจะไม่ค่อยกิน ปกติจะไม่ค่อยให้อาหารเม็ดครับ เหมือนเขาจะเบื่อ ก็เลยพยายามที่จะเล่นกับเขา เหมือนจะไม่หาย ก็เลยซื้ออาหารที่เป็นแท่งๆมา ก็เลยจะกินดี แต่ก็ยังกลัวอยู่

แน็ต : ก็คือตอนนี้เอาขนมหมาให้หมากินเป็นอาหารหรอ

โจ : ไม่ครับ ให้แค่วันละครั้งแค่นั้น เพื่อที่จะได้เล่นกับเขาแค่นั้นเอง

แน็ต : อ๋อ โอเค ถ้างั้นต่อไปนี้เนี่ยก็คือเวลาให้อาหารหมาก็คือเวลาที่เราจะผูกสัมพันธ์กับหมาแล้ว ซึ่งเจ้าของจะต้องมีเวลาให้กับหมาช่วงนั้นมาก อย่าทำตอนเช้าเพราะเราอาจจะมีเวลาไม่พอ การให้อาหารหมาแค่วันละมื้อ มันทำได้ มันไม่ใช่เรื่องผิดปกติอะไรนะคะ เพราะฉะนั้นถ้าเกิดคุณโจสะดวกให้แค่ตอนเย็นก็ได้ กลับมาจากทำงานค่อยให้ก็ได้ เพราะมันเป็นช่วงที่เจ้าของกับหมาต้องเริ่มสานสัมพันธ์กัน ทีนี้เนี่ยสิ่งที่เราต้องทำก็คือเราจะไม่นั่งหันหน้าให้หมา ถ้าเราเอาหมาอยู่ในห้องที่มันไม่ได้มีเนื้อที่เยอะแยะให้มันหนีได้ก็จะดีนะ

โจ : ยากนิดหนึ่ง พอดีที่บ้านเป็นสวนครับ ถ้าที่แคบๆเขาจะไม่เข้าเลย

แน็ต : ก็ไม่เป็นไร ก็เอาเท่าที่ทำได้ ถ้าสมมติว่าเราจะให้อาหารใช่ไหม เรามีกลิ่นอาหารอยู่ในจานเราแล้ว เป็นไก่ต้มหรือเป็นตับอะไรที่มันกลิ่นแรงๆใส่อยู่ในชาม แล้วเราเดินไปหาหมา แล้วเราก็นั่งลงกับพื้น กลิ่นอาหารเนี่ยมันจะทำให้หมาสนใจที่จะเข้ามาใกล้เรานะคะ มันจะสำคัญมากที่คุณโจจะไม่นั่งหันให้หมา ไม่นั่งหันหน้าเข้าหาหมา แต่นั่งหันหน้าหันหน้าออกหรือหันข้าง แล้วอาหารที่อยู่ในมือเนี่ยวางไว้ที่พื้น แบมือและวางไว้ที่พื้นข้างๆตัวหรือเขยิบออกไปหน่อยก็ได้ เพื่อให้หมาค่อยๆเลือกที่จะเดินเข้ามากินจากมือเรา เพราะว่าถ้าคุณโจนั่งหันหน้าให้หมา มันจะเป็นการเผชิญหน้ากันเยอะเกินไปสำหรับหมาตัวนี้ ถ้าเกิดเรายกแขนขึ้นหรือวางแขนไว้ใกล้ตัวเกินไปเนี่ย มันก็จะอยู่ในตำแหน่งที่หมาไม่ไว้ใจแล้วเพราะใกล้คนเกิน แต่ถ้าวางไว้อยู่บนพื้น แล้ววางมือไว้บนพื้น แล้วขยับออกนอกตัวนิดหนึ่งอ่ะ ให้เขาเข้ามากินใกล้เราก็ได้ หรืออาจจะใช้วิธีว่าโยนอาหารไปรอบๆตัวเราก็ได้อย่างน้อยให้มาเรียนรู้ที่จะเข้ามาใกล้เรานิดหนึ่ง งงไหมคะ

โจ : ครับ เข้าใจอยู่ครับ เพราะเคยดูเรื่องเกี่ยวกับพวกนี้อยู่ครับ คือมีข้อมูลอยู่บ้าง

แน็ต : โอเค ใช้แบบนั้นแหละ แล้วก็ถ้าเกิดเราโยนเข้ามาใกล้ๆแล้วเนี่ย แล้วเขาดูเข้ามาดีไม่มีปัญหาอะไรอันนี้เราค่อยให้จากมือก็ได้ ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ว่าตอนนี้หมามาอยู่เลเวลไหนแน็ตไม่แน่ใจ แต่ถ้าเขากินจากมือเลยตั้งแต่แรกมันก็เริ่มจากตรงนั้นได้เลย แล้วก็ค่อยๆขยับอาหารเข้ามาใกล้ตัวเรามากขึ้น

โจ : ต้องใช้เวลานิดหนึ่งครับ พอเข้าใจครับ

แน็ต : ใช่ ของพวกนี้ต้องใช้เวลา คือมันเป็นการสร้างความไว้ใจกันอย่างเดียวเลย เพราะตอนนี้สิ่งที่เขากลัวเราคืออะไร เขากลัวเราไปแตะตัวเขา เขากลัวเราไปใกล้ตัวเขา เขากลัวเราไปทำร้ายเขา เพราะฉะนั้นสิ่งที่เรากำลังจะตอบโจทย์ให้เขาก็คือ เฮ้ย การที่เราเดินเข้าไปใกล้เราไม่ได้จะแตะตัวคุณทุกครั้งนะ แล้วการที่เราจะแตะตัวทุกครั้งเนี่ย เราก็ไม่ได้จะทำร้ายคุณนะเว้ย แต่กลายเป็นว่าอะไร ถ้าคุณเข้ามาใกล้เรา เฮ้ย ไก่มา ถ้าคุณกินอาหารจากมือเรา สิ่งดีๆมันตามมา ทีนี้มันสำคัญมากถ้าเกิดวันสองวันแรกเนี่ยหมาไม่เข้ามา ถ้าเกิดสมมติเรามีชามอาหารอยู่ในมือแล้ว เรามีไก่ต้มแล้ว เราวาง เรานั่งอยู่กับพื้น เรานั่งตำแหน่งที่ถูกต้องแล้ว ไก่วางอยู่บนมือ ยื่นมือออกไป หมาไม่เข้ามา ทำยังไงก็ไม่เข้ามา 5 นาทีก็ไม่เข้ามา 10 นาทีก็ไม่เข้ามา ไม่เป็นไร มื้อนั้นก็ไม่ต้องกิน

โจ : อ๋อ ไม่ต้องให้กินเลยใช่ไหมครับ

แน็ต : ใช่ ไม่งั้นหมาจะเรียนรู้ไงว่าก็ถ้ารออีกหน่อยก็ไม่ต้องเข้าไปก็ได้ เดี๋ยวก็ได้กิน

โจ : ใช่ครับ เคยลองอยู่เหมือนกัน เคยลองแบบว่า ไม่ให้มันกิน เสร็จแล้ววันหลังมันก็ไม่เข้ามาเลย ก็ไม่รู้จะแก้อย่างไรก็เลยงง

แน็ต : ใช่ เดี๋ยวมันก็เข้า แน็ตยังไม่เคยเห็นหมาตัวไหนที่จะยอมอดอาหารตาย

โจ : ครับ เนื่องจากว่าเราไม่ได้เลี้ยงมันคนเดียว มันอาจจะกินมาแล้วอย่างนี้ ก็เลยจะทำยาก

แน็ต : อ้าว แล้วอย่างนี้เราพอจะคุมคนอื่นได้ไหมอ่ะ

โจ : ต้องคุยกับคนที่บ้าน

แน็ต : ใช่ๆ ว่าอย่าให้ คือขอให้คุณโจเป็นคนเดียวที่ให้ หรือคุณป้าเป็นคนเดียวที่ให้ อะไรก็ว่ากันไป แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นการให้ก็คือต้องเป็นแบบนี้ไปก่อน ให้หมาเรียนรู้ที่จะเข้าหาคนนะคะ เรื่องอาบน้ำตอนนี้อย่าเพิ่งไปพูดถึงมัน

โจ : ครับ กี่ปีแล้วก็ไม่รู้

แน็ต : ใช่ อย่างน้อยให้เขาเข้ามาใกล้ๆเราก่อน ซึ่งของพวกนี้ถ้าทพถูกวิธีนะ อาทิตย์สองอาทิตย์เขาก็ไว้ใจเรานะพี่ แต่ห้ามไปรวบรัดตัดตอน พอมันเดินเข้ามาใกล้แล้วเราพยายามจะไปแตะตัวมัน อันนี้ไม่ได้ จะเสียเลย สิ่งที่สร้างมา สองอาทิตย์ที่สร้างมาจะหายไปหมดเลย แต่มันจะสำคัญมากเลยถ้าเขาไม่เข้ามาแล้วเขาจะไม่ได้กิน ข้อนี้สำคัญมาก

โจ : ครับ พฤติกรรมอีกอย่างคือเวลาเรา สมมติว่าผมจะเข้าสวนเนี้ย มันจะเดินตามอย่างนี้ เราจะขี่มอเตอร์ไซค์เข้าในสวน มันรู้ปุ๊บ มันก็จะวิ่งไปก่อน ก็คือเหมือนมันจะตามเราเวลาเราไปไหน ก็เลยงงว่า เอ๊ะ ตกลงมันยังไง

แน็ต : มันเป็นเรื่องปกติ แสดงว่าเขาก็ไว้ใจเราในระดับหนึ่งนะ แค่ว่าก็ไม่โอเคที่จะให้แต่ตัวก็เท่านั้นเอ มันถามว่าผิดปกติไหม มันก็ไม่ผิดปกตินะพี่ บางทีมันก็เหมือนแบบว่าเราอยากอยู่ใกล้คนนี้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราต้องการเข้าไปนั่งใกล้ๆมัน ประมาณนั้น

โจ : ถือว่ายังไม่หนักมากใช่ไหม

แน็ต : ใช่ๆ อย่างน้อยเขาเลือกที่จะตามเรานะจุดหนึ่งละ แต่พอถ้าเราจะไปหาเขา เขาจะหนี เพราะฉะนั้นตอนนี้เราถึงใช้ concept เดียวกัน คือคุณต้องตามเรามาเพื่อที่จะได้กิน เพราะฉะนั้นลองวิธีนี้ดูก่อนค่ะ สักสองอาทิตย์สามอาทิตย์ แล้วมาอัพเดทให้แน็ตฟังอีกที ว่ามันดีขึ้นไหมหรือแย่ลง หรือ 3 อาทิตย์ที่ผ่านมาไม่กินเลย ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นนะต้องไปเช็คกับคนอื่นแล้วว่า เฮ้ย มีวางอาหารเรี่ยราดหรือเปล่า มีให้หมากินข้าวหรือเปล่า หรือหมาแอบไปหาไปขโมยของคนอื่นกินหรือเปล่า เพราะยังไงแบบนี้ไม่เกิน 4-5 วัน หมายังไงก็ต้องเข้ามาหาเราแล้วกิน

โจ : เขาจะเป็นที่ว่า ถ้าไม่ให้กินก็จะไม่กินอะไรเลย คือซื้อไก่ซื้ออะไรมาอย่างดี ถึงเราวางลืมไว้ เขาจะไม่กิน ไม่คุ้ยไม่อะไรเลย จะดีอย่าง

แน็ต : แต่มันก็กลายเป็นว่ามันเปิดโอกาสให้หมาว่าอยากจะมากินเมื่อไหร่ก็ได้ไง แต่ตอนนี้เรากำลังตั้งกฎกับเขาแล้วว่าถ้าคุณไม่เข้ามาใกล้คุณไม่ได้กิน ทีนี้ต่อให้ตั้งเอาไว้เฉยๆหมาก็ไม่กินอยู่แล้วแต่มันก็คือไม่ใช่ มันคือว่าถ้าเกิดคุณอยากกินคุณต้องเข้ามา แต่เนื่องจากมันเป็นสวนใช่ไหม บ้านแน็ตก็เป็นสวนเหมือนกันแน็ตก็พอจะเข้าใจอยู่ว่าหมาบ้านแน็ตเนี่ยมันสามารถไปหาอย่างอื่นกินได้

โจ : ใช่ครับ อาจจะเป็นอย่างนั้น

แน็ต : เพราะฉะนั้นอันนี้ เจ้าของก็ต้องดูในละเแวกรอบบ้านแล้วว่ามันมีอะไรที่หมาสามารถกินเองได้ เพราะถ้าเขาไปหากินเองได้เขาจะมาหาเราทำไม ถูกไหม

โจ : นี่คุยอยู่มันก็มายืนใกล้ๆ แต่หางมันจะตกตลอด

แน็ต : เออ ไม่ต้องไปสนใจ ถ้าเขามายืนใกล้เรา สิ่งที่ดีที่สุดที่ทำได้ ณ ตอนนี้ก็คือเพิกเฉยมัน ไม่ต้องหันไปมอง ไม่ต้องไปแตะ ไม่ต้องอะไรเลย

โจ : เหมือนมันอยากมายืน แต่มันจะมีระยะห่าง คือเหมือนอยากมาอยู่ใกล้แต่เหมือนจะห่างประมาณนี้ ไม่เข้าใกล้ ก็เลยงงมันมากเลย

แน็ต : บางทีอีกวิธีนึงที่ลองได้นะพี่คือพี่ลองแบบว่าลงไปนั่งคู้อยู่กับพื้นแล้วลองทำอะไรดีสักอย่าง เล่นกับใบไม้ก็ได้ ทำอะไรก็ก๊อบแก๊บๆ ทำเหมือนแบบใบไม้ชิ้นนี้โคตรน่าสนใจเลยว่ะ หมามันเป็นสิ่งมีชีวิตที่อยากรู้อยากเห็น เขาก็แบบว่าดูว่าทำอะไรวะ แล้วเขาก็จะเริ่มเดินเข้ามาใกล้ๆขึ้นใกล้ๆขึ้น แล้วก็แบบไม่ได้ให้เราแตะนะ แค่เข้ามาดูเฉยๆว่าทำอะไรอ่ะ

โจ : เมื่อเช้าผมลองหยิบถุงมือที่เป็นถุงมือผ้าลองให้มันกัดเล่น คือเราจับไว้ในมือมันก็พยายามเล่น แต่ว่าไม่ได้แย่งนะ เหมือนมันจะเล่นกับเราอยู่ แต่พอจะลูบหัวมันก็จะหนีอีก

แน็ต : ใช่ มันไวเกินไปพี่ อันนี้มันคือสิ่งที่ดีละ แสดงว่าหมาเขาพร้อมที่จะเข้ามาหาเรานะจุดหนึ่ง แต่พี่ต้องอย่ารวบรัดเกินไป เหมือนตอนนี้พี่กำลังจะจีบผู้หญิงคนหนึ่งที่ค่อนข้างจะขี้อาย อยู่ดีๆจะไป กินข้าวกันมื้อหนึ่งเสร็จ อยู่ดีๆจะไปจับมือเขาเลยอะไรอย่างนี้ บางทีเขาก็ เดี๋ยวค่ะ ยังไม่พร้อม เพราะฉะนั้นมันอารมณ์นั้น ตอนนี้ไม่ว่าจะทำกิจกรรมอะไรกับหมา ถ้าเขาเลือกที่จะทำ ที่จะเล่นกับเรานะ จบแค่นั้น เก่งมากเลยเก่งมากเลย แบบว่าเล่นกับถุงมือผ้าใช่ไหม ก็เก่งมากเลยเก่งมากเลย แล้วก็ดึงๆยื้อๆกับเขาหน่อย แล้วก็จบไป ไม่ต้องพยายามจะแตะตัว เพราะต้องการให้เขาทำอะไร รอบหน้าเข้ามาเล่นกับเราใหม่

โจ : คืออย่าพยายามจับตัวเขาเร็ว

แน็ต : ใช่ อย่ากดดันหมา เพราะถ้าสมมติพี่เอาถุงมือผ้ามาเล่นกับมันแล้วมันบอก เฮ้ย อะไรอ่ะ อยากเล่นๆ แต่พอเล่นปุ๊บกลายเป็นว่าเราจะไปแตะตัวมัน กิจกรรมครั้งนี้มันจะเป็นกิจกรรมที่ไม่ดีเลย นึกออกไหม มันจะกลายเป็นว่าพอเข้าใกล้แล้วแกจะแตะตัวฉันเลยนี่หว่า

โจ : ก็จะจำใช่ไหม

แน็ต : ใช่ รอบหน้ามาถามว่าจะเล่นไหม เปอร์เซ็นต์ไม่เล่นก็สูง เพราะสิ่งสุดท้ายที่มันจำได้ของคราวที่แล้วคืออะไร แกจะแตะตัวฉันนี่หว่า เพราะฉะนั้นรอบนี้เราเล่นๆๆ แต่ไม่แตะตัวเขาแล้วก็จบไป พรุ่งนี้มาเล่นใหม่ ไม่แตะตัวเขาจบไป ทำอย่างนี้สัก 4-5 วันแล้วจะเห็นเลย ถ้าเราเอาถุงมือออกมาเขาจะวิ่งมาหาเราเลย ถ้าเกิดเข้ามา moment นั้นแล้วดูแบบเริ่มเล่นแบบหางยกขึ้นแล้ว เริ่มดูนั่นขึ้นอย่างนี้ ค่อยๆพยายามที่จะเอานิ้วไปแตะตรงคางเขาข้างล่างน่ะค่ะ สำคัญมากที่เราจะไม่เอามือไปขึ้นไปนาบหน้าเขา

โจ : อ๋อ หน้าไม่ควร

แน็ต : ใช่ ห้ามขึ้นบนเลย ลงล่างอย่างเดียว ลงคางอย่างเดียว เพราะการที่เราเอาขึ้นหน้าคืออะไร มือเรากำลังจะไปตีเขาแล้ว อันนี้มันก็จะกลัว แต่ถ้าเราลงที่คาง เขาจะไม่เห็นมือเรา เขาจะรู้อีกทีคือมีการสัมผัสที่คาง เราก็แตะแค่นั้นแหละ 2-3 ทีเลิก อย่าแบบว่า พอแตะได้แล้วยิ่งได้คืบจะเอาศอก มันก็จะเสียหมดเลย

โจ : เข้าใจครับ มันเคยให้ลูบอยู่ เราก็ลูบเยอะไป มันก็เลยเป็นอย่างที่ว่าเลย

แน็ต : ใช่ๆ เพราะฉะนั้นต้องต้องช้ากับเขานิดหนึ่ง แล้วถ้าให้ดีเนี่ย พี่ควรจะจบการเล่นด้วยตัวพี่เองก่อนที่มันจะจบ

โจ : อ๋อ เข้าใจแล้วครับ

แน็ต : เพราะอะไร เดี๋ยวรอบหน้ามาคราวที่แล้วโคตรสนุกเลยนะเล่นกับคนเนี้ย แต่ถ้าเราเล่นๆอยู่แล้วหมาบอกขี้เกียจเล่นแล้ว ไปแล้วนะ เก็บเหอะ อะไรอย่างนี้ รอบหน้าจะมาเล่นอีก หมาคิดอะไร ก็รอบที่แล้วมันน่าเบื่อ เพราะตอนนี้เราอยากกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของหมาให้เข้ามาหาเรา

โจ : แล้วถ้าเกิดว่าเป็นพวกลูกเทนนิส หรืออะไรอย่างนี้จะได้ไหม ลองโยนเล่น

แน็ต : ได้ มันขึ้นอยู่กับหมาว่าเขาเล่นไหมล่ะ เพราะหมาบางตัวพอโยนลูกเทนนิสไป มันก็นั่งมองลูกเทนนิส แล้วมันก็มองหน้าเราว่าแล้วจะเอายังไงกับชีวิตฉัน

โจ : มันเคยมีอยู่ครั้งหนึ่งที่ผมเล่นแล้วเอาก้อนหินโยน แล้วมันจะมาวิ่งไปดูก้อนหิน แล้วมันก็จะวิ่งมาดูที่เรา ว่าเราจะโยนอีกไหม ผมเคยสังเกต

แน็ต : ได้ คืออันนี้ขึ้นอยู่กับเจ้าของเลยว่ากิจกรรมอะไรที่เรามีความรู้สึกทำแล้วหมาอยากรู้อยากเห็น แต่ทั้งหมดทั้งปวงก็ต้องไว้ว่า ต้องตั้งอยู่บนพื้นฐานที่ว่าเราอย่าเพิ่งไปแตะตัวมัน แค่ให้เขารู้สึกแบบสนุกอ่ะ อยู่ใกล้คนนี้สนุกอ่ะ

โจ : ก็คือมีอยู่ 2 อย่างใช่ไหมครับ คือเรื่องเล่นกับเรื่องอาหาร

แน็ต : ใช่ค่ะ เพราะว่ามันก็คือพื้นฐานของหมามันมีแค่นี้แหละ กินกับเล่น

โจ : อีกอย่างหนึ่งคือ ที่เขาชอบเห่าอย่างนี้ เวลาเราจะอยากให้เขาหยุด ซึ่งบางครั้งเหมือนเขาพยายามฟัง แต่เราพูดแล้วเขาไม่เข้าใจว่าเราให้เขาหยุดหรือเราให้เขาเห่า เหมือนเขาจะสับสน บางทีก็หยุด บางทีก็เห่า

แน็ต : มันสับสนอยู่แล้วค่ะ เพราะว่าหมาไม่เข้าใจคำพูดเรานี่ ถูกไหม

โจ : อืม ครับ

แน็ต : เขาจะเข้าใจจากอะไร น้ำเสียงและท่าทาง นึกออกไหม เพราะฉะนั้นการที่เจ้าของส่วนใหญ่เวลาจะบอกให้หมาหยุดเห่า เจ้าของไปคุยกับหมา อย่าเห่าๆ อะไรเงี้ย หมามันก็ว่าอะไร ไม่เข้าใจ งงนะเนี่ย ทีนี้ถ้าไม่อยากให้เขาเห่าเราควรที่จะให้เขารู้เลยว่าสิ่งนี้มันไม่ดี ก็คืออะไร หยุด! เสียง น้ำเสียงมันออกแล้ว ไม่ใช่ หยุด น้ำเสียงเราจริงจังให้เขารู้ว่า เฮ้ย อันนี้มันไม่โอเคนะเว้ย แล้วพอเขาหยุดปุ๊บ เราก็ชม เก่งมากเลยๆ แต่ไม่ต้องไปแตะตัวมันนะ ให้เขารู้ว่าสิ่งที่เจ้าของต้องการคืออะไร อ๋อ พอคำนี้หลุดออกมา แล้วมันเงียบ เพราะมันงง ช่วงที่มันเงียบนั่นแหละเราก็ชมเขาให้เขารู้ว่านี่คือสิ่งที่ฉันต้องการ คือให้เธอเงียบ แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะเงียบไปเลยนะ เดี๋ยวมันก็จะกลับไปเห่าอีก เพราะเขายังไม่เข้าใจร้อยเปอร์เซ็นต์ ซึ่งพอเขาเห่าอีกเราก็บอกหยุด! แล้วบางทีมันช่วยเหมือนกันนะ อย่างหมาบ้านแน็ตอย่างนี้ ถ้ามันจะเห่าคนแปลกหน้าใช่ไหม บอกให้หยุดแล้วมันเงียบ อีก 2 วินาทีมันจะเห่าต่อ พอมันเริ่มอ้าปาก แน็ตจะใช้วิธีพูดขัดหมา

โจ : ดึงความสนใจอย่างนี้หรอ

แน็ต : หมือนเวลาที่พี่จะพูดอะไรแล้วแน็ตพูดขัดขึ้นตลอดเวลา แบบ เฮ้ย อะไร แน่ะ อะไรอย่างเงี้ย พี่ก็จะพยายามพูดต่อ ตกลงจะให้คุยไหมเนี่ย อารมณ์เดียวกัน กับหมาใช้ได้ผลเลย แน็ตใช้กับหมาที่บ้าน 3-4 ทีมันนั่งมองหน้า ตกลงให้เห่าไหมเนี่ย พอมันเงียบปุ๊บแน็ตก็เก่งมากเลยเก่งมาก

โจ : แล้วสมมติว่าถ้าเราเอาหมาอีกตัวมาเลี้ยงมันจะมีปัญหาไหม

แน็ต : จะเอามาเลี้ยงด้วยเหตุผลอันใดล่ะคะ มาเป็นเพื่อนมันน่ะหรอ

โจ : คืออยากเลี้ยงด้วย ที่บ้านเป็นสวนแล้วปกติมันจะมีหมาตัวหนึ่งที่พฤติกรรมคล้ายๆกัน ตัวนี้ดุๆแล้วไม่ให้จับ แต่มันตายไปแล้ว มันก็เลยอยากเลี้ยงอีกตัวหนึ่ง

แน็ต : จะเลี้ยงตัวหนึ่งได้ไหมมันก็ได้ แต่ส่วนใหญ่เราไม่ค่อยแนะนำ เพราะถ้าหมาตัวแรกคุณยังเอาไม่อยู่เลย มีอีกตัวนึงเข้ามา ถ้าหวยหวยออกเลขสวยคืออะไร มันเป็นหมาน่ารัก มันเป็นหมาดี เขาให้เราเล่นให้เราแตะ อะไรอย่างเงี้ย มันก็จบไป แต่ถ้าเกิดหวยออกมาไม่ดี ได้หมาก้าวร้าว ได้หมาขี้กลัวเหมือนกัน แต่อันนี้คือขี้กลัวแล้วก้าวร้าวเลย หรือว่ามากัดไอ้ตัวแรกที่อยู่หรืออะไรพวกเนี้ย มันก็เป็นการนำพาปัญหาเข้ามาในชีวิตเพิ่มมากขึ้นโดยไม่จำเป็นอ่ะค่ะ

โจ : ที่คิดคือกลัวว่ามันจะเลียนแบบพฤติกรรมกัน มันแค่กลัวนะ ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า

แน็ต : มันจริง ฝูงหมามันคือการเลี้ยนแบบพฤติกรรมกันและกัน ถ้าเกิดตัวใหม่ที่เข้ามาอ่อนแอกว่าไอ้ตัวแรกที่มีอีก อันนี้ก็ลงเหวเป็นคู่เลย เขาก็จะเรียนรู้ Copy พฤติกรรมไอ้ตัวแรก แต่ถ้าตัวใหม่วันที่สองเข้ามาอยู่ในตำแหน่งที่เหนือกว่า คือพลังงานเขาสูงกว่า คือเขาดูเป็นหมาที่มีความมั่นใจมากกว่า แล้วบวกกับว่าหวยออกมาดีด้วย ก็คือหมาน่ารักหมาไม่ก้าวร้าว หมาอะไรพวกนี้ หมาโอเคเลยอ่ะ ไอ้เนี่ยไอ้ตัวแรกก็จะเริ่ม Copy พฤติกรรมตัวที่สอง เขาก็จะเข้าใกล้เรามากขึ้น

โจ : ที่คิดคือเป็นหมาเล็กครับ ที่ผมคิดคืออยากให้เขาเห็นเราเล่นกับหมาตัวที่มาใหม่ เหมือนสร้างความไว้ใจให้เขา หรือว่าจะไม่ใช่

แน็ต : แน็ตเข้าใจสิ่งที่คุณโจพูดนะ แต่ก็อย่างที่บอก หมาตัวใหม่คุณมาไม่ว่าจะตัวเล็กตัวใหญ่ มันออกได้สองแบบไง ถ้ามันออกมาดีก็ดีไป ตัวเก่าก็อาจจะเลียนแบบ แต่ถ้ามันออกมาไม่ดี คืออะไร เอาตัวใหม่มาดันงี่เง่าเหมือนกัน แถมดุกว่าเดิมอีก ทีเนี้ยจะมีปัญหาปวดหัว 2 เด้งเลยนะ แล้วจัดการไหวไหม นึกออกไหม

โจ : ครับ ไม่ค่อยมีเวลาดูด้วย

แน็ต : ถ้าไม่มีเวลาดู เอาตัวเดียวให้รอดก่อนดีกว่า เพราะว่าการเลี้ยงหมาหนึ่งตัวน่ะ มันเป็นอะไรที่มากกว่าการวางชามข้าวให้เขากินน่ะ มันต้องมีสั่งมีสอน มันต้องมีเล่น มันต้องผูกความสัมพันธ์ มันก็เหมือนเลี้ยงเด็กหนึ่งคน ประมาณนี้