ลูน่ามากับปัญหาขี้กลัว กลัวทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นคนแปลกหน้า เด็ก หมาตัวอื่น สัตว์ชนิดอื่น เสียง และแสง เธอมีกำหนดต้องบินไปแคนาดาเพื่อเจอเจ้าของคนใหม่กลางเดือนเมษายน เพราะฉะนั้นเรามีเวลาฝึกได้แค่สองเดือน
ตลอดระยะเวลา 2 เดือนที่ฝึกลูน่ามา เราใช้วิธีให้เขาเผชิญหน้ากับสิ่งที่เขากลัว ให้เขาเรียนรู้ว่าสิ่งที่เขากลัวนั้นมันไม่น่ากลัวอย่างที่เขาคิด ตัวเราในฐานะคนฝึกมีหน้าที่เป็นจ่าฝูง คอยหยุดลูน่าทุกครั้งที่หมาเริ่มมีอาการกลัวจนสติแตก ในการฝึกตลอดสองเดือน เราเลือกที่จะใช้หมาในฝูงของเราเองเข้ามาช่วยฝึกด้วย ถ้าหมาตัวอื่นผ่อนคลายและไม่กลัวกับสิ่งนั้นๆแล้วแนวโน้มที่ลูน่าจะเริ่มผ่อนคลายตามหมาตัวอื่นก็จะตามมา
เดือนแรกผ่านไปลูน่ามีการพัฒนาขึ้นในทางที่ดี เวลาเดินผ่านคนแปลกหน้า แทนที่จะวิ่งหนีเธอกลับเลือกที่จะเดินอีกฝั่งเพื่อที่จะไม่ต้องเผชิญหน้ากับคนแปลกหน้าโดยตรง
เดือนที่สองเวลาลูน่าเจอคนแปลกหน้า เธอก็ไม่วิ่งหนีแล้ว (ฝึกเดือนนี้แบบไม่ใส่สายจูง เราทดสอบให้หมาตัดสินใจด้วยตัวเอง) เธอไม่เดินเข้าหาโดยตรงเหมือนหมาทั่วไป แต่เลือกที่จะเดินวนรอบๆ เหมือนดูเชิง เราให้เวลาหมาในการปรับตัวกับคนแปลกหน้า แล้วให้เขาเข้าหาคนเองเมื่อเขาพร้อม ผลปรากฏว่าวันถัดไปเธอผ่อนคลายกับคนแปลกหน้าเพียงพอที่จะนอนกลางวันใกล้ๆคนแปลกหน้าได้